Trammelant in gamesland

exc-598205c17131a59da6c341e8

Scroll this

Tijd voor popcorn en een lekker koud biertje want o boy er is trammelant in gamesland. Doodsbedreigingen, SWATing, rechtszaken, je zou er een heel seizoen Goede Tijden, Slechte Tijden mee kunnen vullen. Wat is er toch aan de hand in onze geliefde hobby tegenwoordig?

Vroeger, in een ver verleden toen ik nog een jaartje of 18 was, was het internet bij lange na niet zo snel als tegenwoordig en ook lang niet zo vanzelfsprekend. Kabel en ADSL waren in opkomst en veel huishoudens hadden dat dan ook, dus online gamen kon prima. 

Maar het was allemaal nog in een relatief vroeg stadium. Als ik dus boos was op een medespeler in counterstrike (nee, niet CS:Go!) dan rustte mij niets anders dan ragen achter de computer. Doorgaans door dingen te schreeuwen als: “vuile klootzak, ik maak je af!” of: “idioot, pleur op! Je gooit die fucking granaat toch niet naar je eigen team?!” Dit deed mijn ouders meer dan eens vermoeden dat ik misschien toch maar eens een andere hobby moest gaan zoeken. Maar het was dat, of je typte het in de gamechat op dat moment en dat werkte toch iets minder opluchtend. Misschien had ik dat laatste meer moeten doen om scheve ogen van mijn ouders te ontwijken.

Tegenwoordig is internet een de normaalste zaak van de wereld en in zo’n beetje alle huishoudens in Nederland kun je het dan ook vinden. Dat niet alleen, ook in een groot deel van de westerse wereld. We zijn zo ver dat er een hele generatie is op opgegroeid met internet altijd in hun leven. Ik moest toch echt tot mijn twaalfde moest wachten tot het überhaupt een keer uitgevonden werd. De twaalfjarigen van tegenwoordig weten al hoe ze websites kunnen bouwen en een leger aan volgers achter zich te krijgen met het spelen van Minecraft. En laat het hem daar nu net daar inzitten: we zijn met z’n allen altijd online en omdat dit vanachter een schermpje gebeurt geeft dit ons een vreemd gevoel van ontastbaarheid. Steeds meer en steeds jongere mensen zijn heel handig en weten precies hoe ze aan adressen en persoonlijke informatie moeten komen. SWATing is dan ook echt een ding in Amerika. Ben je het niet eens met een youtuber, dan is het een kwestie van even achterhalen waar die persoon woont of werkt en je belt de politie. Omdat de politie elke bedreiging serieus moet nemen, wordt er meer dan eens een nietsvermoedende youtuber tijdens een live stream gearresteerd omdat de politie dacht dat er een gijzeling aan de hand was. Dit heeft ondertussen al meerdere keren geleid tot verwondingen en het mag een wonder zijn dat er nog geen doden gevallen zijn.

Doodsbedreigingen zijn aan de orde van de dag. Pas je als delevoper een wapen aan in Call of Duty, krijg je gelijk te horen dat ze weten wie je vrouw en kinderen zijn en dat ze die wel eens te grazen gaan nemen. En dat alleen maar omdat je een favoriet wapen iets minder krachtig hebt gemaakt om de balans van de game te verbeteren. Of omdat je Zelda een 7 hebt gegeven inplaats van een 9.9 waardoor de gemiddelde score nu “maar” een 9 is op metacritic, dus tja, dan moet je die persoon wel dood wensen toch? 

Over rechtszaken kan ik nog een heel a4tje, misschien wel meerder, volschrijven. Maar zoals een goede soap beaamt moet je stoppen met een cliffhanger, dus dat bewaar ik voor de volgende keer!