SWAT 4 is een tactical first person shooter die uitkwam op 5 april 2005, en werd gemaakt door Irrational Games. Hoewel de naam shooter wel weggelaten kan worden, in SWAT is het namelijk de bedoeling om zo min mogelijk mensen neer te schieten, het is je laatste red middel maar de voorkeur gaat uit naar een meer vredige uitkomst. Wat doe je precies in SWAT 4? Om te beginnen speel je de rol van een team leider van een Amerikaans arrestatie team. Dit team word opgeroepen om gevaarlijke situaties onder controle te krijgen, van het arresteren van een serie moordenaar die een gijzelaar heeft, tot het opnemen tegen georganiseerde bankovervallers met zware wapens en kogelwerende vesten.
Gelukkig sta je er niet alleen voor, zoals gezegd leid je een arrestatie team bestaande uit vijf man. Je kan je team van allerlei commando’s geven en de AI voert deze naar behoren uit. Zo dekken ze elkaar als je voor een deur staat, klaar om deze te bestormen. Dan zal één van je teamleden zorgen dat hij de ruimte achter je gedekt heeft zodat er geen bad guy’s ineens van achter komen. Je teamgenoten zullen ook niet zomaar iemand neerschieten alleen maar omdat deze een wapen in zijn handen heeft, ze zullen roepen tegen de misdadiger dat hij zijn wapen moet laten vallen.
De AI in SWAT 4 is sowieso erg goed gedaan. Men reageert op de situatie en deze is elke keer weer anders. Burgers raken soms in paniek en willen soms niet meewerken of worden boos op je en maken je voor van alles en nog wat uit, misdadigers die de ene keer zich makkelijk overgeven zullen een andere keer het in hun kop krijgen om te proberen zoveel mogelijk agenten mee het graf in te nemen. Hierdoor blijft het herspelen van missies keer op keer weer spannend, omdat je gewoon niet weet wat je tegen over je hebt staan.
De graphics zien er zelfs nu nog zwaar ok uit. Bedenk wel dat deze game nu 12 jaar oud is en vergelijk hem eens voor de gein met andere games uit die tijd. De animaties zijn zoals je mag verwachten van de acties die je ziet. Het gaat allemaal soepel en je krijgt visuele feedback van wat je agenten doen.
Om je missies te volbrengen heb je een heel arsenaal aan wapens tot je beschikking die geschikt zijn voor elke situatie. Je kiest na de briefing welke wapens en gereedschappen je meeneemt. Heb je te maken met een gijzelingssituatie, dan wil je zoveel mogelijk flashbangs meenemen om ervoor te zorgen dat de vijand tijdelijk afgeleid is. Je kan dan ook kiezen om niet dodelijke wapens mee te nemen, zoals de tasergun of pelletgun. Deze doen de vijand pijn en zorgen ervoor dat ze zich sneller overgeven zonder dat je hun hersens van de muur hoeft te krabben.
Sta je echter tegenover zwaar bewapende gasten met kogelwerende vesten, dan wil je misschien zelf ook wat zwaarder materiaal meenemen zoals assault riffles met full metal jacket kogels die zich een weg door die vesten kunnen boren. Anders zal je snel een nieuw team moeten gaan zoeken.
Naast je uitrusting heb je vaak ook nog scherpschutters die een oogje in het zeil houden en je ook constant van updates voorzien van wat zijn kunnen waarnemen. Je kan een venster openen zodat je kan zien wat zij zien en zelf de controle overnemen of commando’s aan hun geven.
Games zoals SWAT 4 maken ze niet meer. SWAT was een compleet plaatje, het kwam uit in de hoogtij dagen van PC gaming, een tijd waar nog plaats was voor tactical games zoals Rainbow Six, Ghost Recon en Operation Flashpoint. Games waar je bij moest nadenken, je een plan moest hebben en je niet bij je handje werdt vastgehouden. In SWAT 4 moet je snel beslissingen maken anders wordt het voor je gedaan en dat wil je niet. Schiet ik die bad guy neer of taser ik hem? Gooi ik een flashbang naar binnen, met als risico dat mijn agent neergeschoten wordt terwijl hij de flash naar binnen gooit, of bestorm ik die kamer zonder afleiding en hoop dat vijf gewapende agenten genoeg is om de vijand zich te laten overgeven?
SWAT 4 was geen arcade game, je kon ook niet naar third person gaan, nee de game zoog je in, en ging voor volledige immersie. De reden hiervoor is dat tot en met SWAT 4 de SWAT games de officiële licentie hadden van SWAT. Hierdoor moesten ze er voor zorgen dat het allemaal echt overkwam omdat het precies zo moest zijn zoals een SWAT team. Ook zijn de missies gebaseerd op situaties waar SWAT teams mee te maken krijgen. En dat doet de game erg goed. Zo moet je tijdens de tweede missie een seriemoordenaar oppakken die al zeven meisjes heeft vermoord. Je weet echter dat er in het huis ook nog een slachtoffer is en dat de man met zijn moeder woont. Waardoor je dus niet met veel kabaal naar binnen kan gaan want je wilt niet dat het slachtoffer, als ze nog leeft, vermoord word voordat je haar kan bevrijden. Terwijl je het huis aan het schoonvegen bent hoor je op het nieuws een moeder smeken om haar dochter weer te zien, het is donker en van schoonmaken hebben ze daar nog nooit gehoord. Je voelt de adrenaline door je aderen vloeien, je wilt die eikel te pakken krijgen voordat er nog een slachtoffer valt. Hoe verder je het huis in gaat hoe meer gruwelijke dingen je tegen komt, je vinger zit strak om de trekker. Je hoort een meisje huilen en smeken om geholpen te worden. “Klootzak”, maar daar is nu geen tijd voor, je hebt die vent nog steeds niet gevonden, maar damn wat ben je blij dat je in ieder geval haar nog levend hebt kunnen redden. Je gaat verder en hij blijkt nog een tweede meid bij zich te hebben. Ze zitten aan de andere kant van de deur, hij praat tegen haar als een walgelijk varken. “Fuck die dude” denk je. Je stelt je agenten op en dan is het aan jou, wat zou jij doen? Laat jij je emotie de vrije loop, of blijf je professioneel? Dingen die echte SWAT agenten ook hebben moeten ondervinden. En dat is de kracht van SWAT 4, het zuigt je in. Je weet dat wat je doet allemaal in het echt kan gebeuren of gebeurd is. Dat elke seconde telt en dat je snel moet reageren anders loopt het allemaal anders.
Ze maken games niet meer zoals SWAT 4 en dat is jammer.