Wanneer is het genoeg? Wanneer zijn publishers tevreden met het geld dat ze krijgen met de verkoop van games? Kennelijk is 60 euro bij lange na niet genoeg meer voor games. Waar je voorheen 40 á 45 euro voor een pc game betaalde en je dan gewoon toegang had tot alle content, is dat vandaag der dag niet meer aan de orde. Om te beginnen zijn de prijzen omhoog gegaan naar 60 euro. En ja ja, men roept heel snel dat het niet eerlijk was dat pc gamers minder betaalde voor hun games. Tegen deze mensen wil ik graag even zeggen dat de reden waarom console gamers 60 euro betaalde is omdat Sony en Microsoft geen cent verdienen aan de verkoop van de consoles. Deze worden met verlies verkocht, maar dat wordt meer als goed gemaakt door de verkoop van de games. Per verkochte console game gaat er iets van 20 euro naar de console fabrikant. Dat is waarom jullie meer betaalde omdat de pc niet één bepaalde fabrikant heeft en men voor de pc geen aparte licentie kosten hebben.

Daarom is het raar dat je als pc gamer tegenwoordig net zoveel moet betalen als de console gamer, want al dat geld is gewoon extra winst voor de publishers en wordt niet gebruikt om je gaming platform te ondersteunen.

Maar goed, dit gaat niet om pc vs consoles. Dit gaat om de gestegen prijs van games die nog steeds niet genoeg bleek. Sinds de komst van DLC is de volledige prijs van een game eerder een basisprijs. Het begon als een armor set voor je paard in Elder Scrolls Oblivion. Iedereen lachte ze uit toen ze dat gingen verkopen. Vooral pc gamers lachte hard, want waarom zou je geld betalen voor zoiets terwijl de mod-scene gratis van alles maakte?

Dat lachen is mij wel vergaan. Want DLC werd wel even een ding dat bleef hangen. Het werd steeds erger en erger. Eerst was het nog iets wat je niet echt nodig had. Een skin of iets anders was immers niet iets dat echt bij draagde aan de game. Het was meer een lokkertje voor pre-orders “Bestel je game bij ons en krijg deze super blitse skin!” je kent het wel. Maar dit veranderde in characters waar je anders geen toegang tot had of je kreeg een uur extra gameplay die niemand anders had tenzij je ging pre-orderen. Het werd zelfs zo erg dat de Playstation en Xbox hun eigen extra content kregen. Het werd een race tussen consolebouwers. De winnaar mocht de meeste extra content bij pre-orders weggeven.

Het werd erger en erger. Het ging zelfs zo ver dat je 60 euro betaalde voor een fighting game en je niet eens toegang had tot alle content op je game disc. Veel characters stonden gewoon op het dvd schijfje waren, maar zaten vast achten een betaal muur. De content was dus al gemaakt en stond dus al op het schijfje waar je €60,- voor had neergeteld, maar dat je niet mocht gebruiken tenzij je betaalpas nog een keertje trok.

DLC zorgde er ook voor dat mod-scenes op de pc voor het grootste deel verdwenen. Call of Duty 4 had een geweldige mod-scene. De beste mappen kwamen niet van de developers zelf maar van de mod-scene. Maar ja, wat doe je als je een publisher bent en je wil zelf zoveel mogelijk geld verdienen? Dan zorg je dat de concurrentie verdwijnt. Toen de PC versie van Modern Warfare 2 uit kwam was de pc-scene geschokt. De mod-tools waren er niet meer en je kreeg ineens het ontzettend slechte peer-to-peer connection die de console wel had voor de multiplayer. Ook on je zelf geen servers meer kopen en de game daarop hosten. En waarom? Omdat Activision de verkoop van mappacks wilde pushen. 15 euro voor 5 maps, dat was dus 25% van de kosten van de orriginele game. En wilde je mee blijven spelen online, dan had je deze maps wel nodig. Natuurlijk  kon je ook zonder spelen, maar dan moest je steeds van server wisselen.

Wat je zag gebeuren was dus dat je 60 euro betaalde, maar voor alle content die de game had was je al gauw 120 euro in totaal kwijt. Waar je vroeger 40 a 45 euro betaalde en dan nog een uitbreiding kreeg van ongeveer 15 a 20 euro, en je dus 60 a 65 euro in totaal kwijt was, is dat niet meer zo. Nee, je kunt steeds vaker flink diep in de portomonee tasten. En voordat mensen zeggen “ja, maar games maken is duurder dan vroeger”, die vlieger gaat niet op. Er wordt tegenwoordig minder aan het maken van games uitgegeven dan vroeger. Er wordt eerder ontzettend veel geld in de promotie gepompt, terwijl het budget voor games zelf is lager dan ooit tevoren. Daarnaast hebben alle grote uitgevers hier in Nederland een rekening lopen omdat wij een belastingparadijs zijn. Hoeven ze geen fuck over te betalen en daar staan miljarden op. Je hoeft dus echt niet te denken dat het allemaal zo erg is en dat de uitgevers het moeilijk hebben.

Goed, je betaalt dus meer voor games, dat kan. De economie staat niet stil en met inflatie en zo gebeurt dat nu eenmaal toch?

Dead Space 3 komt uit, uitgebracht door EA, een singleplayer scifi horror game. Maar wat zien we ineens? Microtransactions. In de game kon je namelijk schroot verzamelen om zo betere wapens te maken. En omdat microtransactions een ding waren met mobiele games dacht EA het wel even in een triple A game te kunnen stouwen. Onder het mom van “het is een keuze, je hoeft het niet te doen maar voor die gamers die sneller aan schroot willen komen is het een oplossing”. Beetje zoals de horse armor DLC van Oblivion. Ik zei toen al dat het de norm zou worden, dat het binnen een paar jaar gewoon de standaard zou zijn in triple A games. Veel gamers reageerde online dat ik gek was en dat het maar een keuze was. Het was volgens hen een onschuldige extra.

Mooi niet dus. Micotransactions zijn nu een ding in triple A games. Het begon in Dead Space 3 onschuldig, toen kregen we lootboxes in Overwatch die je ook kon kopen, en nu zit het in vrijwel elke game. Maakt niet uit of het single of multiplayer is, het is een virus dat zich snel verspreid heeft. Het dieptepunt is nog wel Middle-Earth Shadow of War, waar helaas één van de devs overleed tijdens het maken van de game aan een ziekte. Om een “eerbetoon” te geven aan deze dev werd een character van hem gemaakt. De Orc Slayer ofzo. Deze kon je helpen in de game door de orcs om je heen met één slag neer te meppen. Het werd een DLC character en het geld zou gaan naar de familie van deze dev om ze te helpen in de zware tijden van hun verlies. Heel nobel toch? NEE! Want het gold alleen als je in de Verenigde Staten woonde, en zelfs dan nog waren er een paar Staten die hier niet aan mee konden doen. Iedereen buiten de VS die deze DLC kocht, betaalde het geld gewoon aan de publisher en niet aan het fonds. Ondanks dat Warner Bros een leger aan juristen en advocaten heeft die zich alleen maar bezig houden met hoe de belastingen te omzeilen, gebruikten zij toch het excuus dat het niet anders mogelijk was belasting technisch. Na een gigantische rel hierover zijn ze daar toch van terug gekomen.

Maar WB is niet de enige die maar niet genoeg centjes kan zien. Activision heeft zelfs een systeem nu in CoD WW2 waar iedereen kan zien dat jij microtransactions hebt gekocht. Deze worden namelijk ingame gedropt en iedereen kan zien wat jij hebt gekregen. Om jou zo ook in de verleiding te brengen. En ja de smoes dat het alleen maar cosmetics zijn wordt ook hier toegepast. Maar het feit is dat je dus niet meer gamed, maar je constant geconfronteerd wordt met extra verkoop. De hele fucking tijd, of het nu singleplayer of multiplayer is, probeert men nog meer te verkopen. Net als die irritante gasten die je bellen tijdens het eten.

Kennelijk is 60 euro niet meer genoeg, want nu krijg je de meest basis uitvoering van een game voor de “volle mep”. Daarnaast word je verzocht de DLC te kopen als je meer wil ervaren en zijn er ook nog eens microtransactions in je game. Was het een free-to-play game geweest dan prima, maar het is van de zotten dat ze dit durven te doen in games die je heel veel geld kosten. Het wordt ook niet minder. Publishers zijn zo bezeten van geld dat ze er alles aan zullen doen om nog meer centjes uit je te knijpen voordat de hele markt in elkaar stort. En dat gaat gebeuren, de game industrie heeft al eens eerder een crash gehad in de jaren 80 toen de hebberigheid van bedrijven te veel werd. En dit gaat weer gebeuren. Niet dat het de hoge heren en mevrouwen bij de publishers dat iets uit maakt. Deze gasten zitten bij verschillende industrieën en willen zoveel mogelijk geld er zelf aan over houden en het boeit ze niet om het bedrijf kapot gaat of niet.

Maar wij zitten voorlopig dus wel mooi opgescheept met constante “in your face” verkoop bullshit en dat games al lang niet meer een hele ervaring zijn, nee de rest moet je er nog bij kopen.