Ik moet eerlijk bekennen dat ik de superheldenfilms een beetje zat ben. Het is simpelweg een overdosis van mannen en vrouwen in rare pakjes die met veel bombarie de wereld redden. Toch moet ik zeggen dat de voor het grote publiek onbekende Doctor Strange een bijzonder aardige variant op het thema is. Net als in Iron Man wordt dit vooral gedragen door de hoofdrolspeler. Grappig is ook dat beide acteurs de rol van Sherlock Holmes spelen. En dat is niet de enige gelijkenis. In het Marvel universum spelen beide even briljante als arrogante mannen die de beste zijn in wat ze doen. Daar waar Robert Downey Jr’s Tony Stark groot is geworden met het ontwikkelen van wapens, is Benedict Cumberbatch Strange een geniaal chirurg. Beiden ervaren een life changing event waardoor ze anders tegen het leven aan gaan kijken.

Dat ik de parallel met Iron Man leg is niet alleen vanwege de gelijkenissen in thematiek. Het is ook omdat beide bijzonder vermakelijke films heeft opgeleverd. Daar waar Iron Man echter leunt op science fiction neemt Strange je mee in een magische wereld. Eentje van parallelle universums en daarmee eentje die Inception doet verbleken in dubbele bodems en indrukwekkende beelden.

Bad guy Mads Mikkelsen had van mij meer screentime mogen hebben maar dat mag verder de pret niet drukken. En in Doctor Strange is gelukkig ook veel ruimte voor pret. NIets is zo vervelend als superheldenfilms die zichzelf te serieus nemen. Kijk maar naar Batman vs. Superman. Als je net als ik de mannen en vrouwen met cape even helemaal zat bent, laat dat je dan niet weerhouden om toch even in de wonderlijke wereld van Doctor Strange te duiken. Dat zou namelijk eeuwig zonde zijn.