Stel je voor: een vrijwel lege snelweg, de spitsstrook is open en je pakt daarom dus netjes de rechterrijstrook. Maar je ziet het gevaar al in de verte. Een stipje op het midden van de snelweg wordt snel steeds groter. Het blijkt een Peugeot die de middelste wegstrook bezet houdt. De bestuurster rijdt een schamele 83km/u waar er 100km/u is toegestaan. Een dilemma. Rechts inhalen mag niet en een gigantische slinger over de snelweg levert je Artikel 5 op. Wat nu?
Het is een dagelijks tafereel dat vele weggebruikers met mij meemaken: de middenbaanplakker. Ze heeft geen idee hoe hard je mag, dus gaat ze te langzaam rijden (Die boetes zijn natuurlijk ook belachelijk hoog in Nederland). Ook weet niet zeker of die spitsstrook nu echt open is voor gebruik door iedereen, of alleen maar voor vrachtwagens. Dus de meest ‘veilige’ optie is volgens haar maar in het midden blijven plakken. En ja, ik gebruik ZE expres omdat in de praktijk blijkt dat het veelal appende, of aan tunnelvisie lijdende dames zijn die de voorkeur hebben voor de middelste rijstrook. En geloof me vooral niet op mijn woord, hier heb je er een die het zelf bevestigt: read and wheep.
Tunnelvisie
Naast dat de middenbaanplakker het meeste gehate volk van deze planeet is, zorgen ze er ook nog eens voor dat ze de meest rechter rijstrook voor de rest van de weggebruikers afgesloten houden. Dat houdt indirect in dat al die belastingcenten die zijn besteed aan dat extra asfalt en al die extra maatregelen, direct de prullenbak in mogen dankzij deze 83km/u rijdende dame met tunnelvisie in haar Peugeot. En hiermee is ze ook direct schuldig aan het steeds maar toenemende fileprobleem in ons kleine kikkerlandje. 33% minder asfalt tot je beschikking hebben is best veel.
Ook kunnen we dit tuig der aarde van een flink aantal ongelukken beschuldigen. Niet alleen omdat er is bewezen dat te langzaam rijden voor meer ongelukken zorgt dan te hard rijden. Ook zorgen deze mensen ervoor dat er extra maneuvres genomen moeten worden om de flow van de rest van het verkeer te kunnen behouden. En we weten allemaal dat meer maneuvres meer risico’s met zich meebrengt. Zeker als het regent of als die ene belangrijke klant net een e-mail stuurt die echt niet kan wachten. De weg zit immers vol met extreem ongeduldige Volvo V40 leaserts.
Naar de linkerbaan
En dan heb ik het nog niet eens gehad over het summum der idioterie: de middenbaanplakker die zonder enige aantoonbare reden naar de linkerbaan verplaatst. Ook dit maak ik wekelijks mee. Wil ik zo’n plakker links inhalen, besluit de inzichtloze ineens ook naar links te gaan. Dit houdt ze zo’n 400 meter vol. Daarna, net als ik de met stomheid geslagen scheldkanonnade heb afgesloten, besluit ze weer doodleuk naar haar thuishonk, de middenbaan, te verplaatsen. Geen auto is ingehaald, geen richtingaanwijzer is aangegaan, het is gewoon om die asociale linksrijder even te pesten en te wijzen op het feit dat hij toch zeker 10km/u te hard rijdt. Dat denk ik dan tenminste. Want naast dat ze eigenaar is van één derde van de snelweg, mag ze blijkbaar ook voor eigen rechter spelen.
Overigens doe ik zo mijn best om het gedrag van de middenbaanplakker te begrijpen, maar het lukt me niet. Waarom zou je een perfect bruikbare en vooral kostbare rijstrook rechts van je niet gebruiken? Hij is leeg, hij is rustig en je hoeft er niet zo hard als de rest van de weggebruikers. Dat geeft de aso’s in de dikke BMW’s, maniakken in Audi’s en Toyota Prius-bestuurders waarvan het gaspedaal blijft hangen, meer ruimte om hun debiele gedrag te vertonen zonder dat je er last van hebt.
Oh, en als je überhaupt geen 100km/u durft te rijden, dan ga je maar lekker over de binnenweggetjes naar je werk. Of beter: verkoop je Peugeot in en zoek een baan op loopafstand, want zelfs fietsen gaat je waarschijnlijk nog te snel.