Als Blizzard je uitnodigt om hun nieuwe team-based shooter Overwatch op de console te komen spelen, dan zeg je natuurlijk geen nee. Dus ik ging op pad om een ochtend door te brengen met de game en wat andere genodigden. Dit is mijn ervaring.
Met Overwatch slaat Blizzard een compleet andere weg in dan wat we van ze gewend zijn. Je kent de ontwikkelaar waarschijnlijk van StarCraft, World of Warcraft, Diablo en het kaartspelletje Hearthstone. Dit zijn allemaal geen shooters en bij het overgrote deel heb je er ook geen flikker aan om als deel van een team te spelen. Overwatch is dit alles wel. Het is een FPS die je als team speelt. En dat laatste is echt een must als je wilt winnen. Daar kwam ik op de harde manier achter.
Wanneer een ontwikkelaar stoer doet over een team-based shooter, dan valt dat in de praktijk vaak heel erg mee. Een beetje gamer kan zijn team dan doorgaans prima in zijn eentje naar de winst leiden. Bij Overwatch is dat niet het geval. Ik kan het weten, ik heb het geprobeerd. Een beetje samenwerking is toch echt wel vereist. En dan niet alleen van jou, maar ook van de rest van de spelers. Dit komt hoofdzakelijk doordat de game je de keuze geeft uit verschillende klassen. Elk heeft zijn eigen krachten, maar ook zijn eigen zwaktes. Die zwaktes kunnen door goed samenspel opgeheven worden. Een goede Defense speler heeft bijvoorbeeld tijd nodig om een turret te kunnen bouwen. Iets wat niet lukt als hij onder vuur genomen wordt. Daarom kan een Tank bijspringen en het vijandelijke vuur naar hem toe trekken terwijl een Offense speler de vijand probeert te flanken met zijn krachtigere wapens. De Support die op de achtergrond iedereen in het gevecht houdt, is misschien nog wel de meest belangrijke speler.
Gratis
Nu is dit niet het meest verrassende aan Overwatch. Dat zijn de characters zelf. Er is vrij veel keuze aan characters en Blizzard heeft nu al toegezegd dat deze keuze steeds groter zal worden. Ze zullen namelijknieuwe content blijven toevoegen. Gratis. Voor nu moet je het doen met een keuze uit 21 verschillende dames en heren. Deze hebben allemaal twee verschillende special abilities en één ultimate. De eerste twee heb je vanaf het begin elke match tot je beschikking, voor de laatste zul je punten moeten scoren. Met die punten vul je een metertje en wanneer die vol zit kun je voor korte tijd heer en meester van het speelveld zijn.
Laat ik Bastion even als voorbeeld nemen, want met deze mech was ik ruimschoots het beste. Bastion is een Defense character, maar speelde ook verrassend goed in een aanvallende positie. De mech heeft van zichzelf een vrij zwak wapen, kan zichzelf repareren en kan zich veranderen in een stationaire minigun. Hij kan dan dus niet meer lopen, maar de vele malen krachtigere minigun maakt dan letterlijk gehakt van de gemiddelde vijand. Bastion’s ultimate maakt het nog mooier. Dan verandert de mech in een tank. En je weet wat dat betekent: een groot kaliber wapen en mobiliteit. Het beste van beide werelden.
Ultimate
Nu was ik niet alleen best goed bezig met Bastion, toen ik net begon met spelen kwam mijn keuze al snel terecht bij Soldier: 76. Iets wat helemaal niet vreemd is want het is een van de minst gespecialiseerde figuren uit de game. Hij heeft een redelijk krachtig machinegeweer met en extra sterke burst mode, kan zichzelf en medespelers om zich heen licht healen en waar hij zijn ultimate activeert richt hij automatisch op alle vijanden in beeld. Doordat hij nergens echt goed in is, maar ook nergens echt slecht in is, is hij bij uitstek een character die de beginnende Overwatch speler zal kiezen om wegwijs te worden in de game. Net als ik. Al begon ik met Reaper, want die gast ziet er sick uit. Toen ik daarmee geen tegenstander kon omleggen, greep ik naar Soldier: 76. Hierdoor kon ik al snel lekker meedraaien. Na een paar potjes begon ik te ontdekken wat tegenstanders deden met andere characters en merkte ik zelf dat ik een bepaalde manier van spelen begon te ontwikkelen. Een waar Bastion beter bij paste dan Soldier: 76.
En hoewel het leuk is dat je uit 21 verschillende characters kunt kiezen, betekent dat geen reet wanneer de game als een oude stinkende dweil speelt. Gelukkig, en ik had niets anders verwacht van Blizzard, valt hier weinig op aan te merken. De game speelt soepel, ziet er prima uit en laat dus op dit gebied weinig te wensen over. Als ik ga mierenneuken kan ik opmerkingen plaatsen dat ik graag had gezien dat de gameplay wat sneller zou verlopen en dat maps wat meer mogelijkheden zouden kunnen bieden. Maar dat is puur mijn mening en heeft me nergens tijdens het spelen echt heel erg dwars gezeten.
Karig
Waar het wel aan schort is de afwisseling die de game bij launch te bieden zal hebben. Je moet het doen met vier game-modes die we allemaal wel kennen: Escort (zorg dat het doelwit de eindstreep behaalt), Assault (win kritische punten op de map), Assault/Escort (een combo van de eerder genoemde) en Control (teams vechten voor een serie van objectives). Daarnaast is het ook karig wat betreft de hoeveelheid maps. Je zult het gevecht voorlopig aangaan op dertien verschillende maps. Hierbij moet je bedenken dat er drie maps per speeltype zijn, dus wanneer je alleen Control speelt, beperk je jezelf tot maar drie verschillende maps. Maar goed dit kan een startprobleempje blijken want zoals eerder al aangegeven belooft Blizzard Overwatch gratis van nieuwe content te blijven voorzien.
Alle negativiteit ter zijde, heb ik me een ochtend uitstekend vermaakt met Overwacht. De characters trekken deze game echt. Ze zijn allemaal zo verschillend, maar ook allemaal echt heel tof om te zien en te horen. Ze hebben van zo’n typische Blizzard personaliteit die iedereen wel kan waarderen. Het was voor mij even wennen dat de game echt van je eist dat je als onderdeel van een team speelt, maar toen ik daar een beetje in kwam, kwam ook de kracht van deze game naar boven. Het biedt zoveel afwisseling in manier van spelen dat ik de behoefte had om niet alleen met Bastion of Soldier: 76 te spelen. Ik wilde ook met Reaper kunnen ownen, maar ook D.VA en Tracer hadden hun charmes en speelmaniertjes waardoor ik op een Overwatch op een hele andere manier kon benaderen. Na een paar uurtjes gespeeld te hebben, heb ik wel het gevoel dat de game wat diepgang mist en daardoor vraag ik me ook af hoe lang het leuk blijft. Gelukkig kan ik hier een antwoord op vinden in het weekend van 7 en 8 mei. Dan is namelijk de open beta. Ik zal hier zeker weer aan meedoen en ik raad je zeker aan dat ook te doen als je het niet erg vind om in een team te spelen.
