Blade Runner 2049 pakt de draad weer op. Zoveel jaar na het origineel is de wereld er niet beter op geworden. Zon is er nauwelijks, vooral regen, stormen en andere narigheid. Agent K is een Blade Runner zoals Dekkard was in het origineel. Wanneer hij een ontsnapte replicant uitschakelt stuit hij op een complot. Hoe of wat moet je vooral zelf gaan bekijken.

In een tijd waarin we worden doodgegooid door Marvel films die prima doch vluchtig vermaak bieden is het fijn om een keer een film te zien waarin je als kijker wordt uitgedaagd om na te denken. Blade Runner 2049 is net als veel films van Denis Villeneuve donker, een zoektocht in de psyche van de mens. Dat is weer eens wat anders dan de vraag: wie is de sterkste Avenger?

Daar waar The Dark Tower veel te kort was om het verhaal recht aan te doen zullen veel bioscoopgangers Blade Runner 2049 te lang vinden. Persoonlijk vind ik de film perfect zoals hij is. Een arthouse film verpakt als science fiction film. Een dystopisch kunstwerk waarbij de meeste scènes ware schilderijen lijken.